Hoe elektronisch te factureren in Turkije: e-Fatura en e-Arşiv
Juli 2023: alle bedrijven die in 2022 meer dan 3 miljoen TL (€140k) hebben gefactureerd, worden verplicht al hun facturen (e-Fatura en e- Arşiv) op het TRA-portaal aan te geven.
September 2023: verplichting om een QR-code op te nemen op facturen, e-Fatura en e-Arşiv.
Het gebruik van elektronische facturering is verplicht in Turkije sinds 2014, toen het begon met de gespreide massificatie op basis van sectoren en omzet van bedrijven in het B2B-veld.
Naast de gefaseerde invoering voor belastingplichtigen in de B2B-sector is het gebruik ervan verplicht in de overheidssector.
Inhoudsopgave [Verberg]
Nieuwe fiscale verplichtingen
Volgens de richtlijnen die de TRA (Tax Revenue Administration) in februari 2023 heeft meegedeeld, zal het vanaf september 2023 verplicht zijn een QR-code te vermelden op facturen, e-Fatura en e-Arşiv.
B2G-toepassingsgebied
- Vanaf maart 2021 zijn alle publieke entiteiten verplicht om elektronische facturen te kunnen ontvangen en hun leveranciers zijn al geregistreerd in de TRA, zij kunnen facturen uitreiken met vermelding van de KAMU-code.
- Vanaf juli 2021: alle private en publieke organisaties die een overeenkomst hebben met de sociale zekerheid geven e-Fatura en e-Arşiv facturen aan bij de TRA.
B2B-toepassingsgebied
In de B2B zijn alle bedrijven met een omzet van meer dan 5 miljoen Turkse Lire verplicht om e-facturen te maken.
- Vanaf juli 2021: Alle bedrijven die niet verplicht zijn zich bij de TRA te registreren, zullen facturen boven de 5.000 lire of met een dagelijks factuurvolume van meer dan 30.000 lire in e-Arsiv-formaat declareren.
- Aangifte van elektronische tickets e-Adisyon gaat in. Papieren tickets moeten voortaan in het elektronische e-Adisyon formaat worden aangegeven. De TRA zal een lijst van betrokken bedrijven publiceren, die binnen drie maanden na publicatie aan de nieuwe regelgeving moeten voldoen.
- Vanaf juli 2023: Alle bedrijven die in 2022 meer dan 3 miljoen TL (€140k) hebben gefactureerd, zullen verplicht zijn al hun facturen (e-Fatura en e-Arşiv) op het TRA-portaal aan te geven.
Andere geplande wijzigingen:
De verwachting is dat de aangifte van elektronische onkostennota's van e-Gider Pusulu binnenkort verplicht wordt verklaard. Op dit moment is hun aangifte alleen vrijwillig.
Elektronische facturatie in Turkije: e-Fatura en e-Arşiv
Het elektronische facturatiesysteem in Turkije onderscheidt twee soorten facturen. Aan de ene kant de e-Fatura,, dat is die elektronische factuur die wordt uitgewisseld tussen bedrijven die in de TRA moeten worden geregistreerd, en aan de andere kant de e-Arşiv, dat zijn die elektronische facturen die moeten worden geleverd aan ontvangers die niet in TRA zijn geregistreerd; het gaat voornamelijk om de elektronische facturen die zijn uitgegeven in het B2B- en B2C-veld.
e-Fatura
alle bedrijven met een omzet van meer dan 4 miljoen Turkse Lire versturen en declareren e-Fatura. In dit project zullen geleidelijk alle bedrijven worden opgenomen, zodat uiteindelijk alle bedrijven hun facturen bij de TRA zullen declareren.
e-Arşiv Fatura
De e-Arşiv Fatura is de elektronische factuur die bedrijven moeten sturen naar al die klanten die niet geregistreerd zijn in de TRA. Bedrijven zijn verplicht om dergelijke facturen elektronisch naar hun ontvangers te sturen. Dit is een grote uitdaging omdat veel van deze ontvangers niet werken, waardoor bedrijven de mogelijkheid hebben om de e-Arşiv Fatura aan deze klanten te publiceren voor inzage. De publicatie van facturen gebeurt volledig geautomatiseerd en geïntegreerd met hun managementsystemen. Telkens wanneer een elektronische factuur wordt verzonden, ontvangt de ontvanger een e-mail met de melding Business@mail te raadplegen. De oplossing biedt een hele reeks meldingen die informeren over de status van de raadpleging van deze facturen, met absolute controle over de communicatiestroom met uw klanten.
E-Irsaliye -Leveringsbewijs
e-Irsaliye, e-Delivery of elektronische leveringsbonnen moeten worden aangegeven op het TRA-portaal door die bedrijven die verplicht zijn om elektronisch te factureren.
Het ontwerp wijzigt ook de verplichting om elektronische leveringsbonnen uit te geven en dit wordt verplicht voor bedrijven die in 2021 meer dan 10 miljoen TRY hebben gefactureerd.
Vereisten voor elektronische facturering in Turkije
- Bedrijven die in Turkije willen factureren, moeten zich bij de TRA registreren met hun VKN, een fiscale identificatiecode.
- Daarnaast moeten ze een hele reeks documentatie invullen die op het overheidsportaal is gepubliceerd; hun belastingadviseur bepaalt welke informatie ze precies moeten opsturen.
- Het is noodzakelijk dat bedrijven beschikken over een digitaal certificaat van een natuurlijke persoon en een elektronisch zegel van het bedrijf om zich te identificeren in de TRA en de veiligheid te garanderen bij de activiteiten die op hun portaal worden uitgevoerd.
Hoe het elektronische factureringssysteem werkt in Turkije
Turkije heeft een gecentraliseerd B2B2G-model van e-facturering opgelegd via het portaal van de Turkse belastingdienst (TRA).
Bedrijven die eenmaal door de TRA zijn geautoriseerd, moeten facturen in UBL-TR 1.2-formaat communiceren naar het TRA-portaal. Dit proces gebeurt op een geautomatiseerde en onmiddellijke manier via ons EDICOM Global e-Invoicing Platform. Onze oplossing neemt de gegevens uit het ERP, transformeert deze in het vereiste formaat en stuurt deze na validatie naar de TRA. De TRA keurt dit bericht goed en stuurt de ontvanger het bijbehorende factuurdocument.
Het is verplicht om elektronische facturen 10 jaar op een veilige manier te bewaren, wat de integriteit van de documenten in de loop van de tijd garandeert, daarom is de digitale handtekening vereist van de documenten die volgens de standaard zijn opgeslagen.
Het Global e-Invoicing -platform stelt u in staat om op een gecentraliseerde, automatische en veilige manier elk type elektronische factuur te verzenden en te ontvangen, ongeacht het land waar deze wordt gebruikt, waarbij de documenten worden aangepast aan de geldende wetgeving in elke plaats. Global e-Invoicing is ook in staat om elk ander type commerciële documenten zoals e-Irsaliye leveringsbonnen uit te wisselen.
Evolutie van elektronische facturatie in Turkije
Het e-facturatieproces in Turkije begon in 2010 met de goedkeuring van de Wet fiscale procedures (VUK), die dezelfde rechtsgeldigheid geeft aan de elektronische factuur als aan de papieren factuur. In 2014 begon het met zijn massificatie, sindsdien hebben nieuwe bedrijven zich verplicht aangesloten bij het Turkse factureringssysteem, afhankelijk van het jaarlijkse economische volume en de bedrijfssector. Momenteel wordt de massificatie van het gebruik van elektronische facturering steeds uitgebreider in de publieke sector.
- 2011 – Bedrijven in de olie-, alcohol- en tabakssector waren de eersten die verplicht werden om elektronische facturen aan te geven.
- 2014 – Bedrijven met een omzet van meer dan 25 miljoen lira.
- 2016 – Bedrijven met een omzet van meer dan 10 miljoen lira.
- 2019 – Bedrijven met een omzet van meer dan 5 miljoen lira.
- 2020 – De aangifte van de elektronische leveringsbon e-Irsaliye is verplicht voor alle bedrijven die elektronische factureren.
- 2021 – Alle overheidsinstanties moeten elektronische facturen kunnen ontvangen.
- 2021 - Private of publieke entiteiten die een overeenkomst hebben met de sociale zekerheid moeten elektronisch factureren.
- 2022 – juli - Alle bedrijven die in 2021 meer dan 4 miljoen Turkse lira's hebben gefactureerd, moeten de e-Fatura en de e-Arsiv (e-factuur en e-archieffactuur) uitgeven en aangeven.
- 2022 – juli - Alle bedrijven die in 2021 meer dan 10 miljoen Turkse lira's hebben gefactureerd, moeten de e-Fatura en de e-Arsiv (e-factuur en e-archieffactuur) uitgeven en aangeven.
- 2023 – juli - Alle bedrijven die in 2022 meer dan 3 miljoen Turkse lira's hebben gefactureerd, moeten de e-Fatura en de e-Arsiv (e-factuur en e-archieffactuur) uitgeven en aangeven.
EDICOM coordinates GOVEIN2019 project (Action No: 2019-EU-IA-0046)
*The contents of this publication belong solely to EDICOM GROUP and do not necessarily reflect the opinion of the European Union.